سوالات متداول
کاهنده حلزونی یک گیربکس عمود برهم است (زاویه بین محورهای ورودی و خروجی 90 درجه است) که بیشترین کاهش دور را در کوچکترین ابعاد امکان پذیر می‌سازد.
گیربکس‌های مخروطی نوع دیگری از گیربکس‌های عمود برهم هستند که راندمان بسیار بیشتری نسبت به کاهنده‌های حلزونی دارند ولی در نسبت تبدیل های پائین قابل ساخت می‌باشند. هنگامی که به یک انتقال دور 90 درجه با نسبت تبدیل پائین نیاز داریم، گیربکس‌های مخروطی انتخاب بسیار مناسبی هستند.
گیربکس‌های هلیکال راندمان بیشتری دارند و قادرند مقادیر بیشتری از توان و گشتاور خروجی را تحمل کنند. گیربکس‌های شفت مستقیم قیمت کمتری از گیربکس‌های معمول شفت موازی دارند ولی گیربکس‌های شفت موازی امکانات و قابلیت‌های بیشتری دارند.
گیربکس‌های حلزونی برای توانهای پائین و متوسط استفاده می شوند. این نوع گیربکس‌ها هزینه اولیه کمتر، نسبت تبدیل‌های بالاتر و گشتاور خروجی بالایی را در ابعاد کوچکتر دارند. گیربکس‌های هلیکال برای توانهای بالاتر و کارکردهای پیوسته، هنگامی که راندمان و عمر مفید طولانی برای مصرف کننده اهمیت بیشتری از قیمت اولیه داشته باشد استفاده می‌شوند.
چند مزیت چرخ دنده‌های سختکاری شده و سنگ خورده به شرح زیر است :
• صدای کمتر
• راندمان بالاتر
• ظرفیت بار بیشتر
• عمر مفید طولانی تر
چند دلیل بسیار متداول عبارتند از :
• انتخاب نادرست گیربکس برای کاربرد مورد نظر
• تغییر در توان موتور یا در دور ورودی
• جانمایی و نصب نادرست اتصالات و کوپلینگ‌ها
• روانکاری نادرست یا ناکافی
• عدم امکان نگهداری درست (PM)
بله. در صورت رعایت کردن ضریب کار متناسب و انتخاب درست گیربکس مناسب می‌توانیم آنها را به صورت پیوسته به کار بگیریم.
حرکت آزاد بین دو چرخ دنده است.
بله. بکلش در کاربردهای معمول، برای جلوگیری از قفل شدن دنده ها در یکدیگر در اثر افزایش حرارت گیربکس ناشی از کار کردن و اصطکاک قطعات آن و در نتیجه خرابی گیربکس لازم است.
در بعضی از کاربردهای خاص در صورت نیاز به کمینه کردن بکلش، گیربکس های بدون بکلش قابل ارائه می باشد که در هنگام سفارش باید قید شود.
این روغن‌ها کارایی بهتری نسبت به روغن‌های معدنی دارند و استفاده از آنها زمانهایی که گیربکس‌ها در شرایطی همانند :
• دمای محیطی گرم یا سرد
• بارهای سنگین
• کارکرد پیوسته
• عدم امکان نگهداری درست (PM)
به کار گرفته می‌شوند مفید می‌باشد.
بیشتر گیربکس‌ها برای دور ورودی حداکثر 1400 دور در دقیقه طراحی شده اند. استفاده از دور ورودی بیشتر، تنها در صورت قید کردن در هنگام سفارش و تایید دپارتمان مهندسی مجاز است.
بله، ولی انجام این کار توصیه نمی شود. معمولاً باید از نصب موتورهایی با توان بالاتر از حد مجاز خودداری نمود، قطعات گیربکس و اجزای سیستم در این صورت در معرض خطر خرابی قرار دارند. به این علت که طراحی گیربکس براساس توان جذب شده توسط گیربکس و ماشین انجام گرفته است نه بر اساس موتور نصب شده بر روی گیربکس. همچنین استفاده از موتور بزرگتر تنها در شرایطی مجاز است که اطمینان حاصل شود که در شرایط خاص مورد استفاده قرار نمی گیرد، یعنی زمانهایی که تعداد اتصالات زیاد بوده و یا توان انتقال یافته بیش از حد مجاز باشد.
بله. در صورت رعایت ضریب مناسب می توان از گیربکس در هر دو جهت چرخش یعنی ساعتگرد و پادساعتگرد (چپ و راست) استفاده نمود. مقدار این ضریب 2/1 می باشد که در ضریب کار ضرب می شود.
خیر. این کار باعث به وجود آمدن ممان خمشی در محل اتصال موتور و گیربکس شده و باعث بروز مشکلاتی از این قبیل می گردد :
• ایجاد سر وصدا
• افزایش دما در گیربکس
• شکستگی شفتها
• بروز روغن ریزی از محل کاسه نمد محور ورودی
در مواردی که وزن موتور زیاد باشد باید از یک تکیه گاه بین پایه های الکتروموتور و شاسی استفاده نمود
بله. ولی باید به موقعیت درپوش های روغن توجه کرد.
در اکثر گیربکس‌ها 3 نوع درپوش روغن وجود دارد:
۱ - درپوش پر کردن روغن
۲ - درپوش تنظیم سطح روغن
۳ - درپوش تخلیه روغن
در اکثر موارد از درپوش پرکردن روغن به عنوان درپوش تنفس (Breather) استفاده می شود که در مرکز این درپوش ها سوراخی به قطر 1mm جهت تخلیه هوای درون گیربکس تعبیه شده است. با توجه به نوع سفارش، برای حالات مختلف نصب، موقعیت این درپوش ها جابجا می شوند. در هنگام تغییر در حالت نصب، به موقعیت درپوش های روغن توجه فرمایید.